«Ισαπόστολος» Παύλος και Εκκλησία

Στο παρόν άρθρο θα ασχοληθώ με τον «ισαπόστολο» Παύλο, ο οποίος θεωρείται ο θεμελιωτής των περισσοτέρων αρχών του Χριστιανισμού που διατηρούνται μέχρι σήμερα. Ο Σαούλ, όπως ήταν το εβραϊκό του όνομα, γεννήθηκε κάπου μεταξύ του 5-15 μ.Χ. στην Ταρσό της Κιλικίας. Ο πατέρας του ήταν Ρωμαίος πολίτης, από τον οποίο κληρονόμησε αυτό το προνόμιο, ενώ το ρωμαϊκό του όνομα ήταν Σαύλος ή Παύλος. Εκτός από την Καινή Διαθήκη δεν υπάρχουν άλλες αξιόπιστες πηγές για τον βίο του Παύλου. Ωστόσο, η ιστορικότητα του προσώπου του δεν αμφισβητήθηκε σχεδόν από κανένα μελετητή, πιθανότατα λόγο του εκτενέστατου συγγραφικού του έργου. Αρχικά ήταν πολέμιος των Χριστιανών στο πλευρό φανατικών συμπατριωτών του, αλλά στη συνέχεια έγινε Χριστιανός, μετά την «θαυματουργική αποκάλυψη» του Χριστού σε αυτόν. Από τότε αφιερώθηκε στο κήρυγμα της νέας θρησκείας ανά τον κόσμο και στην οργάνωση των πρώτων χριστιανικών κοινοτήτων.

Σύμφωνα με αρκετούς μελετητές, οι απόψεις του Παύλου επηρέασαν και διαμόρφωσαν την Εκκλησία σε μεγαλύτερο βαθμό από τις διδασκαλίες του ιδρυτή της, Ιησού Χριστού, παρόλο που σε αρκετά σημεία συγκρουόταν με αυτές. Για να γίνω πιο κατανοητός, θα παραθέσω μερικές ερωτήσεις σε σημαντικά ζητήματα, θα σας αφήσω να αναρωτηθείτε για την άποψη του Χριστού και της Εκκλησίας πάνω σε αυτά και στη συνέχεια θα σας παρουσιάσω τη διδασκαλία του Παύλου.

Ερώτημα 1ο: Ποια πρέπει να είναι η συμπεριφορά των Χριστιανών απέναντι στις κοσμικές εξουσίες, ιδιαίτερα τις παράλογες και τις βάναυσες;

Έχουμε κατά καιρούς ακούσει διάφορες αναλύσεις, πως ο Χριστός ήταν ριζοσπαστικός και δημοκρατικός, ο «πρώτος αναρχικός», καθώς τα έβαλε με το κατεστημένο της εποχής του, σε βαθμό που τον οδήγησε στο σταυρικό θάνατο. Οπότε, μια τυρρανική εξουσία θα πρέπει να καταδικάζεται και να γίνονται προσπάθειες να ανατρέπεται, σωστά;
Ας δούμε και την άποψη του Παύλου: (προς Ρωμαίους)

13,1 ΠΑΣΑ ΨΥΧΗ ΑΣ ΥΠΟΤΑΣΣΗΤΑΙ ΕΙΣ ΤΑΣ ΑΝΩΤΕΡΑΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ. ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΞΟΥΣΙΑ ΕΙΜΗ ΑΠΟ ΘΕΟΥ. ΑΙ ΔΕ ΟΥΣΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑΙ ΥΠΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΕΤΑΓΜΕΝΑΙ 2 ΩΣΤΕ Ο ΕΝΑΝΤΙΟΥΜΕΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑΝ ΕΝΑΝΤΙΟΥΤΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΔΙΑΤΑΓΗΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. ΟΙ ΔΕ ΕΝΑΝΤΙΟΥΜΕΝΟΙ ΘΕΛΟΥΣΙ ΛΑΒΕΙ ΕΙΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΚΑΤΑΔΙΚΗΝ. 3 ΔΙΟΤΙ ΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΟΒΟΣ ΤΩΝ ΑΓΑΘΩΝ ΕΡΓΩΝ ΑΛΛΑ ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ. ΘΕΛΕΙΣ ΔΕ ΝΑ ΜΗ ΦΟΒΗΣΑΙ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑΝ, ΠΡΑΤΤΕ ΤΟ ΚΑΛΟΝ, ΚΑΙ ΘΕΛΕΙΣ ΕΧΕΙ ΕΠΑΙΝΟΝ ΠΑΡ ΑΥΤΗΣ. 4 ΕΠΕΙΔΗ Ο ΑΡΧΩΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΥΠΗΡΕΤΗΣ ΕΙΣ ΣΕ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΑΛΟΝ. ΕΑΝ ΟΜΩΣ ΠΡΑΤΤΗΣ ΤΟ ΚΑΚΟΝ, ΦΟΒΟΥ. ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΦΟΡΕΙ ΜΑΤΑΙΩΣ ΤΗΝ ΜΑΧΑΙΡΑΝ. ΕΠΕΙΔΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΥΠΗΡΕΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΔΙΚΗΤΗΣ, ΔΙΑ ΝΑ ΕΚΤΕΛΗ ΤΗΝ ΟΡΓΗΝ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΠΡΑΤΤΟΝΤΟΣ ΤΟ ΚΑΚΟΝ 5 ΔΙΑ ΤΟΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΥΠΟΤΑΣΣΗΣΘΕ, ΟΥΧΙ ΜΟΝΟΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΟΡΓΗΝ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΝ

Ο «απόστολος των εθνών» εδώ μας συμβουλεύει να υποτασσόμαστε σε όλες τις εξουσίες, γιατί δεν υπάρχει εξουσία που να μην έχει τεθεί από... το Θεό! Όποιος πάλι φέρνει αντιρρήσεις, εναντιώνεται στο ίδιο το θέλημα του Θεού!! Ο άρχοντας είναι στην υπηρεσία του Θεού για το καλό σου (!), αν όμως φέρεσαι άσχημα (δεν είσαι πολύ δουλοπρεπής), έχε υπ' όψιν σου ότι δεν φοράει το σπαθί χωρίς λόγο, αλλά για να εκτελεί την οργή του Θεού απέναντι σε κάτι τέτοιους κακούς (ανυπάκουους). Οπότε, συμπεραίνει, είναι ανάγκη να υποτασσόμαστε, όχι μόνο από φόβο του σπαθιού, αλλά και λόγω (δουλικής) συνείδησης.

Ερώτημα 2ο: Συγκεκριμένα, ποιά είναι η άποψη της Εκκλησίας απέναντι στο θεσμό της δουλείας;

Εδώ, φαντάζομαι, πιστεύετε οτι η Εκκλησία διδάσκει πως όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι απέναντι στο Θεό, οπότε καταδικάζει τη δουλεία. Δεν πρέπει να υπάρχουν δούλοι, παρά μόνο «δούλοι του Θεού», αυτό δεν μας μάθαιναν στο σχολείο; Ο Παύλος έχει αντίθετη άποψη: (προς Εφέσιους)

6,5 ΟΙ ΔΟΥΛΟΙ ΥΠΑΚΟΥΕΤΕ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΚΥΡΙΟΥΣ ΣΑΣ ΜΕΤΑ ΦΟΒΟΥ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΥ, ΕΝ ΑΠΛΟΤΗΤΙ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΣΑΣ ΩΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ. 6 ΜΗ ΚΑΤ ΟΦΘΑΛΜΟΔΟΥΛΕΙΑΝ ΩΣ ΑΝΘΡΩΠΑΡΕΣΚΟΙ, ΑΛΛ ΩΣ ΔΟΥΛΟΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΚΠΛΗΡΟΥΝΤΕΣ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΚ ΨΥΧΗΣ. 7 ΜΕΤ ΕΥΝΟΙΑΣ ΔΟΥΛΕΥΟΝΤΕΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ, ΚΑΙ ΟΥΧΙ ΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, 8 ΕΞΕΥΡΟΝΤΕΣ ΟΤΙ ΕΚΑΣΤΟΣ ΟΤΙ ΚΑΛΟΝ ΠΡΑΞΗ, ΤΟΥΤΟ ΘΕΛΕΙ ΛΑΒΕΙ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ, ΕΙΤΕ ΔΟΥΛΟΣ ΕΙΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ.

Ο Παύλος εδώ συμβουλεύει τους δούλους να υπακούν τους αφεντάδες τους «με φόβο και με τρόμο», όχι σαν να υπηρετούν άνθρωπο, αλλά τον ίδιο το Χριστό!! Για να χρυσώσει το χάπι, στη συνέχεια υπόσχεται οτι θα ανταμειφθούν στη μέλλουσα ζωή, καθώς λειτουργούν σαν υπηρέτες του Χριστού όταν υποτάσσονται στους κατά κόσμον κυρίους τους. Δηλαδή όσο περισσότερο υποταγμένος είσαι, όσο δεν σου περνούν οι αμαρτωλές σκέψεις της απελευθέρωσης από το μυαλό, τόσο καλύτερη θέση θα έχεις στο μεταθανάτιο παράδεισο...

Ερώτημα 3ο: Ποιά είναι η σωστότερη τακτική στο θέμα του γάμου, των προγαμιαίων σχέσεων και του σεξ γενικότερα;

Έχουμε στο μυαλό μας οτι η Εκκλησία θεωρεί το σεξ σαν κάτι το αναγκαίο για τη διαιώνιση του ανθρώπινου είδους (αυξάνεσθε και πληθύνεσθε). Τον τελευταίο καιρό, κάποιοι προοδευτικοί θεολόγοι προσπαθούν να μας πείσουν οτι οι προγαμιαίες σχέσεις δεν είναι κάτι κακό κατ' ανάγκη, αλλά η σχέση δυο ανθρώπων καθαγιάζεται με το γάμο, παίρνοντας τις ευλογίες τις Εκκλησίας. Στην προς Κορινθίους Α' ο Παύλος γράφει:

7,1 ΠΕΡΙ ΔΕ ΤΩΝ ΟΣΩΝ ΜΟΙ ΕΓΡΑΨΑΤΕ, ΚΑΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΝ ΝΑ ΜΗ ΕΓΓΙΣΗ ΕΙΣ ΓΥΝΑΙΚΑ. 2 ΔΙΑ ΤΑΣ ΠΟΡΝΕΙΑΣ ΟΜΩΣ, ΑΣ ΕΧΗ ΕΚΑΣΤΟΣ ΤΗΝ ΕΑΥΤΟΥ ΓΥΝΑΙΚΑ, ΚΑΙ ΕΚΑΣΤΗ ΑΣ ΕΧΗ ΤΟΝ ΕΑΥΤΗΣ ΑΝΔΡΑ ... 8 ΛΕΓΩ ΔΕ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΓΑΜΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΑΣ ΧΗΡΑΣ, ΚΑΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΕΙΣ ΑΥΤΟΥΣ ΕΑΝ ΜΕΙΝΩΣΙ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΕΓΩ. 9 ΑΛΛ' ΕΑΝ ΔΕΝ ΕΓΚΡΑΤΕΥΩΝΤΑΙ ΑΣ ΝΥΜΦΕΥΘΩΣΙ, ΔΙΟΤΙ ΚΑΛΗΤΕΡΟΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΝΥΜΦΕΥΘΩΣΙ ΠΑΡΑ ΝΑ ΕΞΑΠΤΩΝΤΑΙ.

Το σωστό κατά τον Παύλο για έναν άνδρα είναι να μην αγγίξει ποτέ του γυναίκα! Συμβιβάζεται όμως με την κατώτερη ηθικά λύση της μονογαμίας, για να αντιμετωπίσει την... πορνεία. Επίσης συμβουλεύει τις χήρες να μείνουν όπως αυτός, δηλαδή άγαμες. Για την αντιμετώπιση όμως της ερωτικής επιθυμίας, κάνει την παραχώρηση να επιτρέψει και σε αυτές το γάμο. Ο γάμος δηλαδή παρουσιάζεται ως «αναγκαίο κακό» για την αποτροπή της αχαλίνωτης σεξουαλικότητας, ενώ για «προγαμιαίες σχέσεις» ούτε λόγος... Αν όλοι είχαν την ίδια άποψη (ευτυχώς για μας δεν την είχαν), τότε μάλλον το ανθρώπινο είδος θα είχε εξαφανιστεί!

Ερώτημα 4ο: Πρέπει να υπάρχει ισότητα των δυο φύλων ή ο άντρας να εξουσιάζει τη γυναίκα;

Στα θρησκευτικά του σχολείου μας δίδαξαν οτι τα δυο φύλα είναι ισότιμα, απλά οι ρόλοι τους διαφέρουν. Αυτό τεκμηριώνεται από τη Γένεση, από τη φιλική αντιμετώπιση που είχε ο Χριστός απέναντι σε πολλές γυναίκες και πολλά άλλα (σύμφωνα με το μάθημα). Και πάλι όμως, ο Παύλος διαφωνεί: (προς Κορινθίους Α')

11,3 ΘΕΛΩ ΔΕ ΝΑ ΕΞΕΥΡΗΤΕ ΟΤΙ Η ΚΕΦΑΛΗ ΠΑΝΤΟΣ ΑΝΔΡΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ, ΚΕΦΑΛΗ ΔΕ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΟΣ Ο ΑΝΗΡ, ΚΕΦΑΛΗ ΔΕ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ Ο ΘΕΟΣ. 4 ΠΑΣ ΑΝΗΡ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΕΝΟΣ Η ΠΡΟΦΗΤΕΥΩΝ, ΕΑΝ ΕΧΗ ΚΕΚΑΛΥΜΜΕΝΗΝ ΤΗΝ ΚΕΦΑΛΗΝ ΚΑΤΑΙΣΧΥΝΕΙ ΤΗΝ ΚΕΦΑΛΗΝ ΑΥΤΟΥ. 5 ΠΑΣΑ ΔΕ ΓΥΝΗ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΕΝΗ Η ΠΡΟΦΗΤΕΥΟΥΣΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΕΦΑΛΗΝ ΑΣΚΕΠΗ ΚΑΤΑΙΣΧΥΝΕΙ ΤΗΝ ΚΕΦΑΛΗΝ ΕΑΥΤΗΣ, ΔΙΟΤΙ ΕΝ ΚΑΙ ΤΟ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΥΡΙΣΜΕΝΗΝ. 6 ΕΠΕΙΔΗ ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΛΥΠΤΗΤΑΙ Η ΓΥΝΗ ΑΣ ΚΟΥΡΕΥΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΑΥΤΗΣ, ΑΛΛ ΕΑΝ ΗΝΑΙ ΑΙΣΧΡΟΝ ΕΙΣ ΓΥΝΑΙΚΑ ΝΑ ΚΟΥΡΕΥΗ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΑΥΤΗΣ Η ΝΑ ΞΥΡΙΖΗΤΑΙ, ΑΣ ΚΑΛΥΠΤΗΤΑΙ. 7 ΔΙΟΤΙ Ο ΜΕΝ ΑΝΗΡ ΔΕΝ ΧΡΕΩΣΤΕΙ ΝΑ ΚΑΛΥΠΤΗ ΤΗΝ ΚΕΦΑΛΗΝ ΑΥΤΟΥ, ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΕΙΚΩΝ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, Η ΔΕ ΓΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΔΟΞΑ ΤΟΥ ΑΝΔΡΟΣ. 8 ΔΙΟΤΙ Ο ΑΝΗΡ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΚ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΟΣ, ΑΛΛ Η ΓΥΝΗ ΕΚ ΤΟΥ ΑΝΔΡΟΣ. 9 ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΕΚΤΙΣΘΗ Ο ΑΝΗΡ ΔΙΑ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ, ΑΛΛ Η ΓΥΝΗ ΔΙΑ ΤΟΝ ΑΝΔΡΑ. 10 ΔΙΑ ΤΟΥΤΟ Η ΓΥΝΗ ΧΡΕΩΣΤΕΙ ΝΑ ΕΧΗ ΕΞΟΥΣΙΑΝ ΕΠΙ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΑΥΤΗΣ ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΑΓΓΕΛΟΥΣ.

Σε ένα παραλήρημα φαλλοκρατικών απόψεων, ο «ισαπόστολος» μας διδάσκει οτι κεφαλή της γυναίκας είναι ο άντρας, ενώ του άντρα μόνο ο Χριστός!! Μας εξηγεί γιατί η γυναίκα πρέπει να καλύπτει το κεφάλι της (ποιος είπε οτι οι Μουσουλμάνοι ανακάλυψαν τη μπούρκα;) ενώ ο άντρας όχι . Τα επιχειρήματα για τις θέσεις του είναι τα εξής ατράνταχτα: α)Είναι... ντροπή να κυκλοφορεί ασκεπής μια γυναίκα, οπότε αν το κάνει αυτό ας κουρευτεί κιόλας, που είναι επίσης ατιμωτικό (εδώ στηρίζονται κάποιοι φανατικοί για το ότι το αγορέ μαλλί των γυναικών είναι σατανικό). β)Η γυναίκα φτιάχτηκε για τον άνδρα (για την ευχαρίστησή του...) και όχι το αντίθετο! γ)Ενώ ο άντρας είναι η εικόνα του Θεού, η γυναίκα είναι η εικόνα του άντρα. δ)Τέλος, η γυναίκα πρέπει να έχει στο κεφάλι της ένα σύμβολο της εξουσίας του άνδρα εξαιτίας... των αγγέλων!! (αυτό το τελευταίο δεν το έπιασα)

Αν μελετήσουμε καλύτερα το θέμα, θα δούμε οτι οι απόψεις του Παύλου συμπίπτουν απόλυτα με τη διαχρονική στάση που έδειξε η Εκκλησία, ορθόδοξη, καθολική ή διαμαρτυρόμενη, στα παραπάνω θέματα. Δουλοπρεπής υποταγή σε κάθε καθεστώς (ακόμα και... την τουρκοκρατία, δείτε το άρθρο μου «Ελλάδα σημαίνει ορθοδοξία μέρος 3ο»). Σθεναρή υποστήριξη της δουλείας και γενικότερα της καθεστηκυίας τάξης σε όλο τον κόσμο (Ευρώπη, Αμερική, Αφρική). Παράλογη πολεμική εναντίoν των σεξουαλικών ορμών, που συνεχίζεται αμείωτη μέχρι σήμερα (πολλοί πατέρες της Εκκλησίας έχουν υποστηρίξει πως η χειρότερη αμαρτία είναι η... λαγνεία, δηλαδή η σεξουαλική διέγερση). Άκρατος μισογυνισμός που συνεχίζεται ακόμα (απαγόρευση να λαμβάνουν ιερατικά αξιώματα, «άβατο» Αγίου Όρους, κλπ) και διαχρονική αντίσταση σε κάθε κίνημα χειραφέτησης των γυναικών, χαρακτηρίζοντάς το «εκ του πονηρού»!

Κλείνοντας το σύντομο αφιέρωμά μου στον Παύλο, ελπίζω να σας έβαλα σε κάποιο προβληματισμό για την πραγματική ιδεολογία της χριστιανικής Εκκλησίας...

Δείτε επίσης: http://www.gospel.gr/