Ανταπόκριση από τη χθεσινή πορεία στη Δ.Ε.Θ.

Με το παρόν άρθρο θα σας περιγράψω τα γεγονότα της χθεσινής κινητοποίησης στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, όπως τα είδα, τα άκουσα και τα έζησα εγώ, πέρα από κάθε «αντικειμενική» δημοσιογραφία, που υποτίθεται πως κάνουν τα σοβαρά κανάλια και έντυπα (MEGA, ΣΚΑΪ, Βήμα, Καθημερινή, κλπ).

Αρχικά, για όσους δεν το γνωρίζουν, να σας ενημερώσω ότι το αρχικό σχέδιο των αγανακτισμένων ήταν η συγκέντρωση σε τρία σημεία (πρώην 424, κτίριο προσκόπων, πλατεία Λευκού Πύργου) και στη συνέχεια η περικύκλωση του Βελλίδειου συνεδριακού κέντρου, όπου θα μιλούσε ο πρωθυπουργός. Οι χιλιάδες αστυνομικοί όμως, που πλημμύρισαν από τις προηγούμενες μέρες την πόλη, είχαν εντολές να το αποτρέψουν. Στα δύο «μικρά» μπλόκα των αγανακτισμένων, δηλαδή το 424 και το κτίριο προσκόπων, είχαν συγκεντρωθεί από πριν τεράστιες δυνάμεις των ΜΑΤ, οι οποίοι με απροκάλυπτο θράσος και νεοελληνική μαγκιά σταματούσαν στην τύχη διερχόμενους πολίτες και τους προσήγαγαν στα κεντρικά της αστυνομίας. Σύμφωνα με την ίδια την αστυνομία, οι προσαγωγές ξεπέρασαν τις 90 (!), ενώ απαγγέλθηκαν κατηγορίες μόνο σε τρία άτομα...

Η δαιμόνια αυτή «επιχείρηση-σκούπα» μάζεψε αδιακρίτως ειρηνικούς διαδηλωτές που πήγαιναν στα σημεία των προσυγκεντρώσεων, περαστικούς που έκαναν τη βόλτα τους, νεαρές κοπέλες που γύριζαν σπίτι για το μεσημεριανό φαγητό, ακόμη και μια παρέα μουσικών που πήγαινε να παίξει σε ένα live! Οι περισσότεροι προσαχθέντες αφέθηκαν ελεύθεροι λίγες ώρες μετά, καθώς δεν υπήρχε κανένα στοιχείο εναντίον τους, το σχέδιο όμως είχε πετύχει: το ηθικό του κόσμου είχε καμφθεί. Ως αποτέλεσμα από αυτήν την εκτεταμένη τρομοκρατία, οι αγανακτισμένοι έφυγαν από τα σημεία των προσυγκεντρώσεων και κατευθύνθηκαν προς την πλατεία Λευκού Πύργου. Στην πλατεία συγκεντρώθηκαν αγανακτισμένοι από άλλες πόλεις της Ελλάδας, μέλη του κινήματος «Δεν Πληρώνω», άτομα από διάφορους πολιτικούς χώρους, αλλά και χιλιάδες απλοί πολίτες που ήθελαν να εκφράσουν την οργή τους για την κατάσταση που ζούμε.

Κατά τις 7 το απόγευμα ξεκίνησε η πορεία των αγανακτισμένων προς την πλατεία ΧΑΝΘ. Από την αρχή υπήρξαν κάποιες διαφωνίες για το αν θα έπρεπε να ξεκινήσουμε μόνοι μας ή αν ήταν καλύτερο να περιμένουμε τις άλλες τρεις μεγάλες πορείες, της ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ, των φοιτητών και των οπαδών του Ηρακλή. Τελικά κατευθυνθήκαμε προς τη ΧΑΝΘ, χωρίς όμως να προχωρήσουμε πολύ, με τη λογική του να αφήσουμε χώρο και για τις άλλες πορείες. Στο χώρο βρίσκονταν ήδη ιδιοκτήτες ταξί και αντιεξουσιαστές, οι οποίοι διαμαρτύρονταν πιο μαχητικά. Οι ιδιοκτήτες ταξί έριξαν με τα χέρια τους έναν από τους προστατευτικούς φράκτες της αστυνομίας, ενώ κάποιοι πέταξαν πέτρες, αυγά και μολότοφ προς τους αστυνομικούς. Η αστυνομία έριξε αμέσως δακρυγόνα και κρότου-λάμψης, ενώ ολόκληρο το μπλοκ των αγανακτισμένων μετακινήθηκε λίγες δεκάδες μέτρα πίσω, όπου οι καπνοί των δακρυγόνων είχαν αρχίσει να διαλύονται. Την ίδια στιγμή, μερικοί αγανακτισμένοι προσπάθησαν να συγκρατήσουν τους διαδηλωτές που πετούσαν αντικείμενα, με αποτέλεσμα να περιοριστούν κάπως τα επεισόδια.

Τότε είδα με τα ίδια μου τα μάτια μια ομάδα μαυροφορεμένων νεαρών με μάσκες και κουκούλες, τους οποίους πολλοί πέρασαν για «αντιεξουσιαστές», να τρέχουν προς τη μεριά των ΜΑΤ. Αρχικά νόμισα ότι θα ακολουθήσει άγριο ξύλο, έκπληκτος όμως είδα τους ΜΑΤατζήδες να παραμερίζουν και να τους αφήνουν να κρυφτούν πίσω τους... Αυτό το καταθέτω ως απάντηση σε όλους αυτούς τους επαγγελματίες προπαγανδιστές της τηλεόρασης, που προωθούν τη θέση ότι τα επεισόδια προκαλούνται πάντοτε από κουκουλοφόρους αντιεξουσιαστές. Επίσης, αφιερώνω την ακόλουθη φωτογραφία στο δαιμόνιο σχολιαστή του MEGA που δήλωσε ‎«Αδυνατώ να πιστέψω ότι μάρμαρα πετάνε οικογενειάρχες άνθρωποι εποαγγελματίες. Αυτά τα κάνουν αναρχικοί κουκουλοφόροι που έχουν παρεισφρήσει στους ταξιτζήδες»:

Ενώ η ώρα περνούσε και οι διαδηλωτές από τις άλλες πορείες δεν έφταναν, μάθαμε ότι η αστυνομία ανέκοψε τις πορείες των φοιτητών και της ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, με πρόσχημα κάποια μικροεπεισόδια, και επιχείρησε να τις διαλύσει κάνοντας χρήση ασφυξιογόνων. Ο μεγάλος όγκος των πορειών αυτών διαλύθηκε, ενώ μερικές εκατοντάδες φοιτητών, οπαδών του Ηρακλή και άλλων, κατάφεραν τελικά να φτάσουν στην πλατεία ΧΑΝΘ, λίγο μετά τις 8:30μμ. Σε αυτό το σημείο, οι ορδές των ΜΑΤ μας είχαν περικυκλώσει από κάθε κατεύθυνση, ενώ πολλοί διαδηλωτές είχαν αποχωρήσει, μη μπορώντας να αντέξουν την αποπνικτική ατμόσφαιρα. Αποφασίστηκε τότε, λανθασμένα κατά τη γνώμη μου, να αποχωρήσουμε συντεταγμένα προς το Συντριβάνι, από όπου επιστρέψαμε στο Λευκό Πύργο. Πρέπει να σημειωθεί όμως ότι παρά τα αμέτρητα ΜΑΤ, τα ασφυξιογόνα, τα χημικά και τις κρότου-λάμψης, χιλιάδες απλοί διαδηλωτές παρέμειναν για ώρες στη ΧΑΝΘ, χωρίς φόβο, αλλά με πολλή οργή και αγανάκτηση. Αυτό είναι πρωτοφανές για τα δεδομένα της πόλης, όπου σε παλιότερες πορείες ο κόσμος διαλύονταν όταν έπεφταν τα πρώτα δακρυγόνα.

Όταν γυρίσαμε στο Λευκό Πύργο, πληροφορηθήκαμε άλλο ένα κατόρθωμα της ελληνικής αστυνομίας. Ακολουθώντας τους διαδηλωτές του Ηρακλή, κάποιοι θρασύδειλοι ΜΑΤατζήδες επιτέθηκαν στο ιατρείο που είχε στηθεί απέναντι από την πλατεία. Κατά τα πρότυπα του Συντάγματος, οι πραίτορες του Παπουτσή δεν δίστασαν να χτυπήσουν στο ψαχνό με τα γκλοπς, στέλνοντας τρεις ανθρώπους στο νοσοκομείο, ανάμεσά τους και έναν κύριο 65 χρονών!

Μέσα από δακρυγόνα και χημικά, πίσω από χιλιάδες αστυνομικούς, Αίαντες και ελεύθερους σκοπευτές, ο πρωθυπουργός «κατάφερε» να ολοκληρώσει την ομιλία του, χειροκροτούμενους από λιγοστούς αστείους παλιάτσους. Δεν γνωρίζω και δεν με ενδιαφέρει τι είπε, τι δεν είπε, τι άφησε να εννοηθεί. Αυτό που ξέρω είναι πως αυτός και το επιτελείο του είναι παντελώς απονομιμοποιημένοι στα μάτια του ελληνικού λαού και ότι πλησιάζει η ώρα που θα λογοδοτήσουν για τις πράξεις τους...

Υ.Γ. Ευχαριστώ το Δημήτρη Τσιάνο για τις φωτογραφίες.