Η Κερατέα μας δείχνει το δρόμο

Το μήνυμα της εργατικής πρωτομαγιάς είναι σήμερα επίκαιρο όσο ποτέ: αγώνας μέχρι τέλους απέναντι στην αυθαιρεσία των ισχυρών. Μπορεί τα αιτήματα να είναι διαφορετικά στην Ελλάδα του 2011 από ότι στο Σικάγο του 1886, οι συνθήκες εκμετάλλευσης όμως για την πλατιά μάζα του λαού είναι παρόμοιες, όπως επίσης συγκρίσιμη είναι η στάση της εξουσίας και των εκπροσώπων της. Είναι αλήθεια οτι ζούμε στις μέρες ενός νέου εργασιακού μεσαίωνα, ενώ ο καπιταλισμός άρχισε να δείχνει ξανά το πραγματικό του πρόσωπο… Δεν πρέπει όμως να παραδοθούμε και να αφεθούμε παθητικά στη χειραγώγηση των λίγων. Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο οτι ο λαός μπορεί να επιβάλει τη θέλησή του, αν κινητοποιηθεί μαζικά και οργανωμένα. Το πιο αντιπροσωπευτικό παράδειγμα σύγχρονου λαϊκού αγώνα αποτελεί κατά τη γνώμη μου η πολύμηνη κινητοποίηση των κατοίκων της Κερατέας, ενάντια στην κατασκευή χωματερής από το κράτος των εργολάβων και των τραπεζιτών. Ένας αγώνας πραγματικά ανένδοτος και μαζικός, με την έμπρακτη συμμετοχή της πλειοψηφίας των κατοίκων, όλων των ηλικιών και πολιτικών πεποιθήσεων. Μια «εικόνα από το μέλλον», της κρατικής καταπίεσης και καταστολής από τη μία, της λαϊκής αντίστασης και αυτο-οργάνωσης από την άλλη.

Τις τελευταίες μέρες ο αγώνας των κατοίκων αρχίζει να δικαιώνεται, καθώς η κυβέρνηση ουσιαστικά υποχωρεί για πρώτη φορά, με τη συνάντηση Μπιρμπίλη-τοπικών φορέων στις 28 Απριλίου. Η υπουργός, διαμηνύοντας οτι έχει λάβει εξουσιοδότηση από τον πρωθυπουργό να προχωρήσει σε διάλογο επί της ουσίας, ενέκρινε το αίτημα των κατοίκων για κατασκευή εργοστασίου επεξεργασίας απορριμμάτων στο Βιοτεχνικό Πάρκο, ενώ συμφώνησε με τις προτάσεις να μην καίγονται σύμμεικτα απορρίμματα και να είναι ο δήμος φορέας διαχείρησης του συστήματος. Η κύρια διαφωνία εστιάστηκε στην τοποθεσία κατασκευής του ΧΥΤΥ, καθώς η υπουργός επέμεινε στην περιοχή του Οβριόκαστρου, ενώ σημείο τριβής αποτέλεσε και ο όγκος των απορριμμάτων που θα επεξεργάζονται από το εργοστάσιο. Συμφωνήθηκε να διεξαχθεί νέα συνάντηση την Τετάρτη, 3 Μαΐου, με σκοπό να συζητηθούν αναλυτικά πιο ολοκληρωμένες προτάσεις. «Ανέλπιστα θετική» χαρακτήρισε την κίνηση αυτή ο πρώην δήμαρχος Κερατέας, Σταύρος Ιατρού, ενώ την ικανοποίησή του εξέφρασε και ο νέος δήμαρχος Λαυρεωτικής, Κωνσταντίνος Λεβαντής, σε σχετική ανακοίνωση.

Μια πρώτη νίκη λοιπόν για το λαό της Κερατέας, ή μάλλον δεύτερη, μετά την αποχώρηση των ΜΑΤ στις 19 Απριλίου. Ενός λαού που παρά τις αντιξοότητες δεν το έβαλε κάτω, δείχνοντας αληθινό επαναστατικό πνεύμα, σε πείσμα όσους τον κατηγορούσαν για μικροαστική νοοτροπία και οπορτουνισμό. Μιας ετερόκλητης ομάδας ανθρώπων που συσπειρώθηκε και κινήθηκε μαζικά, παρά τη συνεχή κρατική τρομοκρατία των πρωτοφανών μέτρων καταστολής, των αντλιών νερού, των τόνων χημικών, των εκατοντάδων ΜΑΤ και ασφαλιτών που απειλούσαν τους κατοίκους και πυροβολούσαν στον αέρα (;). Μια κρατική τρομοκρατία που δεν περιορίστηκε στη φυσική βία, αλλά επεκτάθηκε στο πεδίο της προπαγάνδας, μέσω των αλεπάλληλων, εκβιαστικών δηλώσεων μελών της κυβέρνησης, με πρωταγωνιστές της παράστασης τον Πάγκαλο και το Ραγκούση, αλλά και την πειθήνια σύμπραξη της συντριπτικής πλειοψηφίας του τύπου, που για καιρό προσπαθούσε να ξυπνήσει τα μικροαστικά αντανακλαστικά της κοινής γνώμης, παπαγαλίζοντας οτι οι Κερατιώτες είναι «τρομοκράτες» και η χωματερή «μονόδρομος».

Είναι αλήθεια οτι κάποιοι κάτοικοι της περιοχής έχτισαν αυθαίρετα τα σπίτια τους, συχνά καταπατώντας τη γη του γείτονα, του δήμου ή του κράτους. Αυτό είναι ένα επιχείρημα που χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον τους τελευταίους μήνες, με σκοπό να πλήξει την συμπάθεια του κόσμου προς τους Κερατιώτες. Αυτό που θέλω να ρωτήσω όμως εγώ είναι το εξής: σε ποιά περιοχή, βουνό, πεδιάδα ή ακτή της χώρας μας δεν υπάρχουν αυθαίρετα και καταπατητέα κτίσματα; Ας κοιτάξουμε και λίγο τις σεμνές βίλες που έχουν ξεφυτρώσει στην Πάρνηθα, τον Υμηττό και τόσες άλλες δασικές εκτάσεις-φιλέτα, τα πολυτελή ξενοδοχεία που κατά κανόνα καταπατούν αιγιαλό ή δημόσιες εκτάσεις, τις κακόγουστες βυζαντινές υπερκατασκευές, οι οποίες επίσης κατά κανόνα είναι κτισμένες σε οικόπεδα αμφισβητούμενης κυριότητας. Παραφράζοντας τα λόγια του φημολογούμενου ιδρυτή της «επίσημης» ελληνικής θρησκείας, ας ασχοληθούν πρώτα όλοι αυτοί με το δοκάρι που βρίσκεται στα μάτια τους και μετά να προσπαθήσουν να βγάλουν την ακίδα από το μάτι του άλλου…

Ένα ακόμα επιχείρημα που χρησιμοποιήθηκε είναι οτι οι χωματερές είναι «μονόδρομος», μια πρόταση που εσκεμμένα αγνοεί τα σύγχρονα δεδομένα στη διαχείρηση απορριμμάτων. Αντί να αναλύσω το θέμα, θα σας παραπέμψω στην υπεύθυνη και ρεαλιστική πρόταση των οργανώσεων Greenpeace, WWF, Μεσόγειος-SOS και Οικολογική Εταιρία Ανακύκλωσης. Μεταξύ άλλων, το συγκεκριμένο κείμενο προτείνει τη δημιουργία ενός αξιόπιστου και εκτεταμένου δικτύου ανακύκλωσης, την θέσπιση ορισμένων μέτρων με το γενικότερο πνεύμα «πληρώνω ότι πετάω», αλλά και την εισαγωγή της κομποστοποίησης, τόσο σε οικιακό όσο και σε κεντρικό επίπεδο. Η τελευταία μέθοδος συνίσταται στη μετατροπή των οργανικών υπολειμμάτων σε λίπασμα, κάτι που εφαρμόζεται με επιτυχία για δεκαετίες σε χώρες της βόρειας Ευρώπης. Εδώ βέβαια είναι Μπανανία, θα πουν κάποιοι, ακόμα όμως και στη Μπανανία μπορούν να γίνουν βήματα προς τα εμπρός, θα αντιτείνω εγώ.

Η Κερατέα μας δείχνει το δρόμο. Έναν δρόμο δύσκολο και επίπονο, πλην όμως τον μοναδικό για να αποκτήσουμε λόγο στη διαχείρηση των προβλημάτων μας. Τα δικαιώματα δεν χαρίζονται, αλλά κερδίζονται, όπως είναι ιστορικά γνωστό. Μόνο μέσα από την αντίσταση, την ανυπακοή, τη μαζική κινητοποίηση, μπορεί να δοθεί πραγματική λύση. Οι κυβερνώντες το γνωρίζουν αυτό, καλύτερα από τον καθένα, και αυτό που φοβούνται πραγματικά είναι να αντιμετωπίσουν ένα λαό ενωμένο και αποφασισμένο. Ας κάνουμε λοιπόν τους εφιάλτες τους πραγματικότητα…

Δείτε και:

• http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_1_29/04/2011_440474
• http://www.greenpeace.org/raw/content/greece/press/118523/common-proposal-wastemanagement.pdf