Το παράδειγμα του Banquet για την κατάσταση στο χώρο της εργασίας

Σήμερα αποφάσισα να γράψω, κάπως καθυστερημένα είναι η αλήθεια, για μια ιστορία απόλυτα ενδεικτική της απελπιστικής κατάστασης στην οποία βρίσκονται οι υπάλληλοι του ιδιωτικού τομέα. Πρόκειται για τις εξελίξεις σχετικά με το εστιατόριο Banquet, που βρίσκεται στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Η ιστορία ξεκίνησε στις 5 Απριλίου, όταν ο σερβιτόρος Βαγγέλης Κιτσώνης ειδοποιήθηκε οτι έπρεπε να παραδώσει τη στολή εργασίας του, χωρίς να του διευκρινίζεται αν και πότε θα ξαναδουλέψει. Η άτυπη και απροσδόκητη αυτή απόλυση ήρθε σαν αποτέλεσμα των αξιώσεων του να... καταβληθεί το δώρο Πάσχα στους υπαλλήλους. Η συγκεκριμένη απαξιωτική συμπεριφορά του ιδιοκτήτη του εστιατορίου, Γεράσιμου Φιώρου, ήταν απλά ένα μέρος της γενικότερης στάσης που κρατούσε απέναντι στους υπαλλήλους του. Σύμφωνα με τον Κιτσώνη και άλλους εργαζόμενους στο Banquet, ο εργοδότης τους:

• Διατηρούσε πολλούς υπαλλήλους ανασφάλιστους, ενώ σε όσους πλήρωνε ένσημα το έκανε πλημμελώς και μετά από μήνες.

• Έδινε μισθούς πείνας στους εργαζομένους, κατά πολύ χαμηλότερους από όσα προβλέπονται από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Επίσης, συχνά προσλάμβανε «δοκιμαστικά» κάποιους υπαλλήλους, τους οποίους απέλυε μετά από 2-3 εβδομάδες άμισθης εργασίας...

• Καθυστερούσε πάντα στην καταβολή των δεδουλευμένων, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να δανείζονται για να μπορούν να επιβιώσουν...

• Δεν κατέβαλε δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα και επιδόματα αδείας. Η απαίτηση του αυτονόητου αυτού δικαιώματος από τον Κιτσώνη είχε ως αποτέλεσμα την απόλυσή του.

• Δεν παρείχε φαγητό στους υπαλλήλους, όπως προβλέπει η σύμβαση εργασίας στον κλάδο του επισιτισμού, παρά μόνο τους μοίραζε... οτι είχε περισσέψει από τα τραπέζια στο τέλος της ημέρας!

• Επέβαλε πρόστιμα στους εργαζόμενους σε περίπτωση που αργούσαν να προσέλθουν στη δουλειά, έστω και για δέκα λεπτά! Συχνά το ύψος του προστίμου υπερέβαινε το ημερομίσθιο κάποιων υπαλλήλων μερικής απασχόλησης...

• Τέλος, παρακρατούσε ακόμα και τα φιλοδωρήματα που έδιναν οι πελάτες στους σερβιτόρους!

Πιστεύω οτι τα παραπάνω δεν θα φανούν ξένα σε όσους από εσάς έχουν δουλέψει στον ιδιωτικό τομέα και ιδιαίτερα σε καφέ-μπαρ και εστιατόρια. Οι περισσότεροι εργοδότες ενδιαφέρονται μόνο για το δικό τους κέρδος και αδιαφορούν πλήρως για τους υπαλλήλους τους, καταπατώντας απροκάλυπτα την εργατική νομοθεσία. Σύμμαχός τους είναι το ίδιο το κράτος, που σκανδαλωδώς επιτρέπει αυτήν την κατάσταση εδώ και δεκαετίες, προς όφελος της «ανάπτυξης» και της «ανταγωνιστικότητας». Χιλιάδες νέοι υπάλληλοι δέχονται αδιαμαρτύρητα να εργάζονται χωρίς ασφάλεια και δώρα, με ελαστικό ωράριο και άδειες άνευ αποδοχών, αντιμετωπίζοντας διαρκώς τον κίνδυνο της απόλυσης χωρίς αποζημίωση, και όλα αυτά για λιγότερα από 600 ευρώ το μήνα... Αντίθετα με τους περισσότερους, ο Βαγγέλης Κιτσώνης αποφάσισε να διεκδικήσει τα κεκτημένα δικαιώματά του, ενώ όταν τον έδιωξαν από τη δουλειά δεν έκατσε με σταυρωμένα τα χέρια.

Συγκεκριμένα, μάζεψε φίλους και συναδέλφους, οι οποίοι πραγματοποιούσαν συγκεντρώσεις σχεδόν καθημερινά έξω από το Banquet, απαιτώντας να επαναπροσληφθεί ο Βαγγέλης και να τηρηθεί η εργατική νομοθεσία για όλους τους υπαλλήλους του εστιατορίου. Σύντομα, η κινητοποίησή τους πήρε διαστάσεις, καθώς προσχώρησαν σ' αυτούς φοιτητές και άλλοι εργαζόμενοι. Οι συνεχείς συγκεντρώσεις και εκφωνήσεις συνθημάτων παρενοχλούσαν τους πελάτες, οι οποίοι ήθελαν «την ησυχία τους» και σταμάτησαν να προτιμούν το Banquet, με αποτέλεσμα ο εργοδότης να χτυπηθεί εκεί που πονάει. Το αποκορύφωμα των κινητοποιήσεων έγινε την 23 Απριλίου, κατά τη διάρκεια του συλλαλητηρίου για την είσοδο της Ελλάδας στους μηχανισμούς του ΔΝΤ. Περίπου 1000 άτομα συγκεντρώθηκαν έξω από το εστιατόριο, ο παλμός των οποίων τρομοκράτησε το Φιώρο και τον οδήγησε να υπογράψει ένα ψήφισμα, σύμφωνα με το οποίο θα προσλάμβανε τον απολυμένο Κιτσώνη και θα σεβόταν εφεξής τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Φαινομενικά, οι εργαζόμενοι είχαν νικήσει.

Ο εργοδότης όμως αθέτησε τις υποσχέσεις του, ξεχνώντας όσα είχε δεσμευτεί γραπτώς να τηρήσει. Σε συνάντησή του με τον Κιτσώνη και εκπροσώπους του Σωματείου Επισιτισμού και του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, ο Φιώρος αρνήθηκε να προσλάβει τον απολυμένο σερβιτόρο, ενώ έδωσε αόριστες υποσχέσεις για την καταβολή των δεδουλευμένων. Μετά από αυτήν την εξέλιξη, άλλοι επτά εργαζόμενοι του εστιατορίου κατήγγειλαν τον εργοδότη τους στο ΙΚΑ και την επιθεώρηση εργασίας. Ο Φιώρος πέρασε πλέον στην επίθεση, στέλνοντας εξώδικο στον Κιτσώνη, όπου του γνωστοποιούσε επίσημα την απόλυσή του και ισχυριζόταν οτι τον προσέλαβε ανασφάλιστο και με μερική απασχόληση επειδή... ο ίδιος του το ζήτησε! Μετά τις συνεχιζόμενες διαμαρτυρίες έξω από το Banquet, ο εργοδότης αποφάσισε στις 15 Μαΐου να κλείσει το εστιατόριο. Επιπλέον ανάγκασε, ασκώντας ψυχολογική και σωματική βία, κάποιους εργαζόμενους να βγουν έξω να διαμαρτυρηθούν για... τις διαμαρτυρίες των συναδέλφων τους, με την αιτιολογία οτι παρακωλύουν τη λειτουργία του καταστήματος.

Το χειρότερο απ' όλα συνέβη στις 18 Μαΐου, όταν μια ομάδα από μπράβους του εργοδότη επιτέθηκε και ξυλοκόπησε άγρια δυο κοπέλες και έναν άντρα, οι οποίοι διαλαλούσαν τη συναυλία της 20ης Μαΐου για την οικονομική ενίσχυση των απολυμένων. Ακόμα, ο Γεράσιμος Φιώρος απείλησε οτι θα καταθέσει μήνυση στον εισαγγελέα για συκοφαντική δυσφήμιση και διαφυγόντα κέρδη, τα οποία ξεπερνούν το 80% του τζίρου του μαγαζιού. Σε δηλώσεις του στο tvxs.gr, αναφέρθηκε στην «μουδιασμένη στάση της αστυνομίας απέναντι σε συμπεριφορές αλητείας στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, που μας αναγκάζει να κλείσουμε επ’ αόριστον το μαγαζί από την Κυριακή, 16/5». Να σημειωθεί οτι όλες οι συγκεντρώσεις έξω από το εστιατόριο ήταν απόλυτα ειρηνικές, ενώ το μόνο που μπορεί να χαρακτηριστεί ως «συμπεριφορά αλητείας» είναι η άνανδρη επίθεση μπράβων εναντίον των τριών αγωνιστών (από τους οποίους οι δύο ήταν κοπέλες)...

Αντί επιλόγου, θα παραθέσω δυο αποσπάσματα από τη διακήρυξη της Επιτροπής Αλληλεγγύης στους Εργαζόμενους του Banquet:

Ο χώρος του επισιτισμού-τουρισμού είναι ένας από τους μεγαλύτερους κλάδους της ελληνικής οικονομίας, αν όχι ο μεγαλύτερος, συγκεντρώνει το μεγαλύτερο τμήμα της εργατικής τάξης και επιπλέον στην συντριπτική πλειοψηφία του αποτελείται από νέους εργαζόμενους. Οι συνθήκες εργασίας είναι οι χειρότερες που υπάρχουν: Οι μισθοί είναι από 300-900 ευρώ, συνήθως δεν υπάρχουν ωράρια, δεν πληρώνονται υπερωρίες, νυχτερινά, Κυριακές, αργίες και οι 4 στους 5 είναι ανασφάλιστοι. Δεν πληρώνονται ή πληρώνεται ένα τμήμα από δώρο Χριστουγέννων/Πάσχα και σχεδόν ποτέ δεν δίνεται άδεια και πολύ περισσότερο επίδομα αδείας. Με άλλα λόγια δεν τηρείται σχεδόν τίποτα από την εργατική νομοθεσία.

...Η Επιτροπή Αλληλεγγύης και οι εργαζόμενοι στο Banquet αποφασίσαμε πως από εδώ και στο εξής δεν θα αφήσουμε κανέναν εργοδότη να μας αφαιρεί μία-μία όλες τις κατακτήσεις και τα δικαιώματά μας, από μισθολογικά μέχρι ασφαλιστικά και συνδικαλιστικές ελευθερίες και επιπλέον να μας ταπεινώνει. Δεν μπορούμε και δεν θέλουμε να χάσουμε άλλο από τους μισθούς μας, δεν μπορούμε να δουλεύουμε άλλο ελαστικά, δεν μπορούμε να μην έχουμε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, δεν μπορεί να δουλεύουμε μια ζωή χωρίς σύνταξη. Γι’ αυτό έχουμε αποφασίσει να μην πάμε ούτε εκατοστό πίσω. Εξάλλου, δεν έχουν και άλλα περιθώρια για να υποχωρήσουμε. Στο Banquet και στον κλάδο του επισιτισμού-τουρισμού, το ΔΝΤ υπήρχε ήδη. Με τον καταιγισμό των νέων μέτρων, οι μισθοί πλέον στον χώρο του επισιτισμού θα ξεπέσουν σε 150-500 ευρώ και η απόλυση θα σημαίνει κυριολεκτικά τον θάνατο του εργαζόμενου.

Δείτε και:

• http://epitropibanquet.blog.com
• http://tvxs.gr