Ο Άρθουρ Τζάνοφ για τον κοινωνικό έλεγχο

Συνεχίζοντας τη διεύρυνση της θεματολογίας του ιστολογίου με ψυχολογικά και κοινωνικά θέματα, αποφάσισα σήμερα να σας παρουσιάσω μερικά αποσπάσματα από το έργο ενός ακόμα μεγάλου ψυχολόγου. Συγκεκριμένα, θα αναφερθώ στο βιβλίο «η πρωτογενής επανάσταση» του δρ. Άρθουρ Τζάνοφ, εφευρέτη της λεγόμενης πρωτογενούς θεραπείας. Ο Άρθουρ Τζάνοφ γεννήθηκε στο Λος Άντζελες των Η.Π.Α. Σπούδασε ψυχιατρική και έκανε το διδακτορικό του στην ψυχολογία, ενώ δούλεψε επί σειρά ετών σε νευροψυχιατρικά νοσοκομεία και κλινικές, μεταξύ των οποίων και το νοσοκομείο της ένωσης βετεράνων στο Μπρέντγουντ της Καλιφόρνια. Η συνεχής τριβή του με πρώην στρατιώτες και τα προβλήματα που αυτοί απέκτησαν από τον πόλεμο τον έκαναν να αναθεωρήσει ριζικά την αντίληψή του για το κράτος, την κοινωνία και το στρατό.

Το αίσθημα «ολότητας» και μια απόπειρα εξήγησής του

Προσπαθώντας να ερμηνεύσω το θρησκευτικό αίσθημα στους ανθρώπους, αποφάσισα να συμβουλευτώ για μία ακόμη φορά τα γραπτά του «πατέρα της ψυχανάλυσης», Σίγκμουντ Φρόυντ. Πρόσφατα αντάλλαξα απόψεις με τον αναγνώστη του ιστολογίου WishmasteR, ο οποίος, αν και απορρίπτει τις αυθαιρεσίες της Εκκλησίας, είναι θρησκευόμενος, πιστεύοντας σε ένα είδος «εσωτερικού θεού». Έτσι είχα την ιδέα να γράψω το παρόν άρθρο, καθώς η συζήτηση μαζί του μου θύμισε έντονα το πρώτο κεφάλαιο από το «Ο πολιτισμός πηγή δυστυχίας» του Φρόυντ. Ξεκινώ λοιπόν παραθέτοντας αυτούσιο ένα απόσπασμα από το συγκεκριμένο κεφάλαιο: