Εναλλακτική οικονομία: τα τοπικά δίκτυα ανταλλαγών

Μια κατηγορία που συχνά οι συντηρητικοί, αλλοτριωμένοι και αδιάφοροι εκστομίζουν εναντίον όλων εμάς, που σκεφτόμαστε λίγο διαφορετικά, είναι οτι η στάση μας είναι «ανεύθυνη» και αποτελεί μια «στείρα άρνηση» του συστήματος, χωρίς καμία ρεαλιστικά πρόταση αλλαγής. Αυτό θα προσπαθήσω να διαψεύσω σήμερα με τη σύντομη αναφορά μου στα εναλλακτικά οικονομικά δίκτυα, τα οποία αποτελούν μια ουσιαστική διέξοδο από την κρίση, προς την κατεύθυνση της αλληλεγγύης, της συνεργασίας, της συντροφικότητας. Θα περιγράψω μια από τις πρώτες προσπάθειες σε μεγάλη κλίμακα στη χώρα μας, το «Δίκτυο Ανταλλαγών και Αλληλεγγύης Μαγνησίας».

Intermission: το σύμβολον της πίστεως

Όσοι πιστοί προσέλθετε...

Η Κερατέα μας δείχνει το δρόμο

Το μήνυμα της εργατικής πρωτομαγιάς είναι σήμερα επίκαιρο όσο ποτέ: αγώνας μέχρι τέλους απέναντι στην αυθαιρεσία των ισχυρών. Μπορεί τα αιτήματα να είναι διαφορετικά στην Ελλάδα του 2011 από ότι στο Σικάγο του 1886, οι συνθήκες εκμετάλλευσης όμως για την πλατιά μάζα του λαού είναι παρόμοιες, όπως επίσης συγκρίσιμη είναι η στάση της εξουσίας και των εκπροσώπων της. Είναι αλήθεια οτι ζούμε στις μέρες ενός νέου εργασιακού μεσαίωνα, ενώ ο καπιταλισμός άρχισε να δείχνει ξανά το πραγματικό του πρόσωπο… Δεν πρέπει όμως να παραδοθούμε και να αφεθούμε παθητικά στη χειραγώγηση των λίγων. Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο οτι ο λαός μπορεί να επιβάλει τη θέλησή του, αν κινητοποιηθεί μαζικά και οργανωμένα. Το πιο αντιπροσωπευτικό παράδειγμα σύγχρονου λαϊκού αγώνα αποτελεί κατά τη γνώμη μου η πολύμηνη κινητοποίηση των κατοίκων της Κερατέας, ενάντια στην κατασκευή χωματερής από το κράτος των εργολάβων και των τραπεζιτών. Ένας αγώνας πραγματικά ανένδοτος και μαζικός, με την έμπρακτη συμμετοχή της πλειοψηφίας των κατοίκων, όλων των ηλικιών και πολιτικών πεποιθήσεων. Μια «εικόνα από το μέλλον», της κρατικής καταπίεσης και καταστολής από τη μία, της λαϊκής αντίστασης και αυτο-οργάνωσης από την άλλη.

Κατανυκτικό μουσικό αφιέρωμα...

Μεγάλη Πέμπτη σήμερον, σύσσωμη η ορθοδοξία πενθεί για τη σταύρωση του Λυτρωτή. Οι ημέρες της μεγάλης εβδομάδας πάντοτε συγκινούσαν τον απλό Έλληνα πιστό, που με δάκρυα ψυχής ζούσε το δράμα του Θεανθρώπου. Πιστοί στην παράδοση, αποφασίσαμε να συνδράμουμε κι εμείς με ένα οπτικοακουστικό αφιέρωμα γεμάτο πόνο, κατάνυξη και λυτρωτική χαρμολύπη, με έθνικ στοιχεία, ροκ πινελιές και ένα touch Ανατολής...

Ο φίλος του Ψωμιάδη ο Άνθιμος

Όπως θα έχετε μάθει οι περισσότεροι, ο περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας Παναγιώτης Ψωμιάδης καταδικάστηκε από το πενταμελές εφετείο Θεσσαλονίκης σε 12μηνη φυλάκιση, για παράβαση καθήκοντος, επειδή μείωσε αυθαίρετα το πρόστιμο που είχε επιβληθεί σε πρατηριούχο για νοθεία κατ’ επανάληψη. Πρωτοδίκως είχε κριθεί ένοχος στις 19 Φεβρουαρίου του 2009. Παρά το οτι ο ίδιος συνεχίζει να δηλώνει αθώος, σύμφωνα με τη νομοθεσία είναι θέμα χρόνου η παύση του από το αξίωμα του περιφερειάρχη. Σ’ αυτή τη δύσκολη στιγμή για την καριέρα του γνωστού μας Πανίκα, ελάχιστοι είναι αυτοί που βγήκαν δημοσίως να τον υποστηρίξουν, για ευνόητους λόγους. Οι πραγματικοί φίλοι όμως δεν πτοούνται από τέτοια, και ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος αποδεικνύει πως είναι φίλος. Σε κείμενό του στην ιστοσελίδα aixmi.gr, ο Παναγιώτατος πλέκει το εγκόμιο του «πιστού φίλου» Παναγιώτη, αυτού του «δοκιμαζόμενου πολιτικού άντρα» που είναι «απόλυτα συμπαθής». Μέσα από εθνολαϊκισμούς του τύπου «είναι ένα γνήσιο πρόσωπο που βγήκε από τα σπλάχνα του λαού» και «είναι ένας ειλικρινέστατος Έλληνας πατριώτης που δεν είναι διατεθειμένος σε καμιά περίπτωση να νοθεύσει τα πατριωτικά του αισθήματα για την Μακεδονία και την Ελλάδα», ο Άνθιμος προσπαθεί να μας πείσει οτι ο Πανίκας έπεσε, «χωρίς να το θέλει», θύμα των περιστάσεων. Εντύπωση προκαλεί η γεμάτη βεβαιότητα εκτίμηση του μητροπολίτη πως «δεν έχει ακούσει ποτέ το παραμικρό εναντίον του» και οτι «τώρα όλοι μεν λυπούνται για την περιπέτειά του». Απολαύστε το άρθρο σε όλο του το μεγαλείο:

Προβληματισμοί: το νέο σχέδιο νόμου για τις μεταμοσχεύσεις

Τον τελευταίο καιρό διάβασα στο διαδίκτυο αρκετά άρθρα προβληματισμού πάνω στο νέο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Υγείας και κοινωνικής Αλληλεγγύης για τις μεταμοσχεύσεις. Σύμφωνα με τα μέτρα που προωθούνται, όλοι οι ενήλικες πολίτες καθίστανται δωρητές 0ργάνων μετά θάνατον, εκτός και αν έχουν υποβάλει δήλωση για το αντίθετο, κάτι που χαρακτηρίζεται ως «εικαζόμενη συναίνεση». Η συγκεκριμένη διάταξη είναι σαφώς αμφιλεγόμενη και έχει πυροδοτήσει έντονες αντιδράσεις, τόσο θετικές, όσο και αρνητικές. Από τους bloggers που παρακολουθώ, θετικά υπέρ του νέου νόμου έχουν τοποθετηθεί οι δείμος του πολίτη και αθεόφοβος, ενώ αρνητικά οι cynical, e-lawyer, rodia και thinks. Ας περάσουμε όμως σε μια ανάλυση του θέματος, ξεκινώντας από τον ίδιο το νόμο. Το επίμαχο άρθρο του νέου σχεδίου νόμου είναι το ακόλουθο (παραλείπω ορισμένα αποσπάσματα για λόγους συντομίας):

Νέο κόμμα από τον Δημοσθένη Λιακόπουλο

Με σημερινές δηλώσεις του στο ραδιοφωνικό σταθμό του ΣΚΑΪ 100,3 ο γνωστός συγγραφέας και ερευνητής Δημοσθένης Λιακόπουλος ανακοίνωσε την ίδρυση νέου πολιτικού φορέα, υπό το προσωρινό όνομα «Ο καιρός γαρ εγγύς». Σύμφωνα με τον ίδιο: «Βαρέθηκα να μένω απαθής βλέποντας τη χώρα μου να βυθίζεται στο χάος από τους πράκτορες της Νέας Τάξης... Ήρθε επιτέλους η ώρα να σηκωθούμε από καναπέδες και πολυθρόνες και να κάνουμε αισθητή την παρουσία μας... Γνωρίζουμε οτι έχουμε το Θεό με το μέρος μας, εξ άλλου ο καιρός είναι κοντά»

Τι θέλει ο Καρατζαφέρης στο Βατοπαίδι;

Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ, Γιώργος Καρατζαφέρης, επισκέφτηκε πρόσφατα την διαβόητη μονή Βατοπαιδίου. Παρά τον «καθαρά προσκυνηματικό» χαρακτήρα της επίσκεψής του, δεν έλειψαν τα σιρόπια (από τη romfea.gr):

Άννα Νταλάρα (οσία, σύζυγος επαναστάτη)

Πίσω από κάθε μεγάλο άντρα βρίσκεται μια μεγάλη γυναίκα, έτσι δεν λένε; Με αυτό το σκεπτικό, είναι απολύτως λογικό που στο πλευρό του γνήσιου επαναστάτη και ανθρωπιστή Γιώργου Νταλάρα βρίσκεται η Άννα, αυτή η πραγματική οσία (για να μην πω αγία)... Ας ξεκινήσουμε όμως με λίγη μουσική, να θυμηθούμε δυο τραγουδάκια που ερμηνεύει ο Γιώργος για τον Τσε (Hasta Siempre) και για τους μετανάστες (El Emigrante).

Γιατί όχι στη «Σπίθα» του Θεοδωράκη

Την Κυριακή παρευρέθηκα στη συγκέντρωση της «Σπίθας» του Μίκη Θεοδωράκη, στο Βελλίδειο στη Θεσσαλονίκη. Αν και δεν είχα μεγάλες προσδοκίες από μια τέτοια εκδήλωση, σκέφτηκα οτι το αναγνωρίσιμο πρόσωπο του μουσικοσυνθέτη θα μπορούσε να εμπνεύσει και να συσπειρώσει πολλούς ανθρώπους διαφορετικών ηλικιών, πεποιθήσεων και κοινωνικών τάξεων, με κοινό παρονομαστή την αντίθεση στο Μνημόνιο, το οικονομικό σύστημα, το έλλειμμα δημοκρατίας γενικότερα. Δυστυχώς, οι φόβοι μου για συγκεντρωτισμό και στροφή προς τα (ακρο)δεξιά επαληθεύτηκαν, με αποτέλεσμα να αποχωρήσω πριν το τέλος της ομιλίας, εμφανώς απογοητευμένος.

Η γεωργική «Πράσινη Επανάσταση»

Το σημερινό κείμενο έχει θέμα την «Πράσινη Επανάσταση». Με τον συγκεκριμένο όρο δεν θα αναφερθούμε στις ουτοπικές υποσχέσεις της παρούσας κυβέρνησης, αλλά στις ριζικές αλλαγές στη γεωργία που επιτελέστηκαν με τη βοήθεια της επιστήμης, το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα. Καινούριοι τρόποι καλλιέργειας, όπως η μονοκαλλιέργεια, νέοι τύποι φυτών, κυρίως ειδικά μελετημένα υβρίδια, αλλά και νέες μέθοδοι βελτίωσης της παραγωγής, όπως η εκτεταμένη χρήση λιπασμάτων και ζιζανιοκτόνων, συνθέτουν την εικόνα της Πράσινης Επανάστασης. Η πρώτη Πράσινη Επανάσταση συνέβη στις αναπτυγμένες χώρες μεταξύ του 1950 με 1970, ενώ η δεύτερη συνέβη το 1967 στις αναπτυσσόμενες χώρες, όπως η Ινδία, το Πακιστάν, το Μεξικό, οι Φιλιππίνες κι αλλού. Η πλέον σύγχρονη επανάσταση στο χώρο των τροφίμων αφορά τις βιοτεχνολογικές μεθόδους παραγωγής, στις οποίες γονίδια από διαφορετικούς οργανισμούς ανασυνδυάζονται για να δημιουργηθεί μια νέα ποικιλία.

Υπακοή στην εξουσία: το πείραμα του Milgram

Ως κάποιου είδους συνέχεια στο προηγούμενο άρθρο της Bloody Mary, θα αναφερθώ κι εγώ στην επιθετικότητα. Δεν εννοώ όμως την ακραία επιθετικότητα κάποιων λίγων, βάναυσων και διαταραγμένων ατόμων, αλλά την καταστροφική συμπεριφορά στην οποία μπορούμε να φτάσουμε όλοι μας, υπακούοντας στην εξουσία. Όπως έχει παρατηρηθεί κατά καιρούς, πολλοί κατά τα άλλα φιλήσυχοι πολίτες έχουν επιδείξει τρομακτικό βαθμό βιαιότητας σε πολέμους ή παρόμοιες καταστάσεις. Μια εξήγηση αυτού του φαινομένου μπορεί να αναζητηθεί στην έμφυτη επιθετική τάση του ανθρώπου, που βρίσκεται σε λανθάνουσα κατάσταση στην καθημερινή ζωή και εκδηλώνεται πλήρως σε εξαιρετικές περιστάσεις, όπως οι πόλεμοι. Αυτή η προσέγγιση όμως είναι ελλιπής, όσο και απλουστευτική. Ένας ακόμα παράγοντας που πρέπει να συνεκτιμηθεί είναι η υποταγή στην εξουσία, η οποία είναι θεμελιώδες χαρακτηριστικό ομάδων με αυστηρή πειθαρχία, όπως οι στρατοί. Το πείραμα του Milgram που θα αναλύσω παρακάτω αποκαλύπτει, ιδιαιτέρως ωμά, μέχρι που μπορεί να φτάσει ένας «συνηθισμένος άνθρωπος» υπακούοντας την εξουσία...

Ανθρώπινη επιθετικότητα

Η ανθρώπινη επιθετικότητα αποτελεί ένα συνηθισμένο και καθημερινό φαινόμενο. Κατά καιρούς έχουν γίνει προσπάθειες για να ανακαλυφθούν τα αίτια πρόκλησης τέτοιων εκδηλώσεων, ιδιαίτερα όταν αυτή η συμπεριφορά οδηγεί σε αντικοινωνικές, καταστροφικές συνέπειες. Στο παρακάτω κείμενο θα αναφερθούμε σε κάποιες θεωρίες και προσεγγίσεις που έχουν προταθεί κατά καιρούς για να ερμηνευτούν οι αιτίες της επιθετικότητας και της κοινωνικά μη αποδεκτής συμπεριφοράς.

Εκκλησία και ομοφυλοφιλία

Σήμερα επιστρέφω στην «παραδοσιακή» θεματολογία του blog, δηλαδή την κριτική στην Εκκλησία και τη θρησκεία γενικότερα, μετά από αρκετά άρθρα ποικίλης ύλης. Ένα θέμα που έχει απασχολήσει πολλούς κατά καιρούς είναι η διπρόσωπη και ανειλικρινής στάση της Εκκλησίας απέναντι στην ομοφυλοφιλία, την οποία επισήμως καταδικάζει με τον πλέον σκληρό και κατηγορηματικό τρόπο, ενώ ανεπισήμως την αποδέχεται, καθώς ένα μεγάλο ποσοστό των άγαμων κληρικών είναι ενεργά ομοφυλόφιλοι, ενώ πολλοί έχουν ασυνείδητες ομοφυλοφιλικές τάσεις, όπως θα δείξω στη συνέχεια. Από ψυχιατρικής πλευράς, θα ήθελα να διευκρινίσω πως εδώ και δεκαετίες η ομοφυλοφιλία δεν αντιμετωπίζεται πια ως «διαταραχή», δηλαδή ως κάτι που πρέπει να ελεγχθεί και να θεραπευτεί, όπως υποστηρίζει η Εκκλησία. Η προτίμηση προς συντρόφους του ίδιου φύλου θεωρείται απλά μια από τις παραλλαγές της σεξουαλικότητας, η οποία μπορεί να εκφραστεί ποικιλοτρόπως. Είναι καιρός πια η Εκκλησία να αποδεσμευτεί από της αναχρονιστικές μπούρδες της εβραϊκής αρχαιότητας και να προσαρμοστεί στο σύγχρονο τρόπο ζωής, καθώς αμέτρητοι πλέον κληρικοί αναγκάζονται να κρύψουν το «κουσούρι» τους, όπως το έχει χαρακτηρίσει ο μακαριστός Χριστόδουλος, για να γίνουν αποδεκτοί.

Do the Evolution...

Φίλοι μου
Καλή χρονιά σε όλους και χρόνια πολλά. Ελπίζω ο καινούριος χρόνος να μας επιφυλάσσει καλύτερα μαντάτα από τον προηγούμενο, ο οποίος αποτέλεσε σημείο στη σύγχρονη ιστορία της χώρας, με την κακή έννοια. Οι ευχές όμως δυστυχώς δεν φτάνουν, δεν αρκεί να περιμένουμε από ένα θαύμα να βελτιώσει την ζωή μας. Πρέπει να αναλάβουμε έναν πιο ενεργητικό ρόλο, να αλλάξουμε μόνοι μας τη ροή της ιστορίας, ή τουλάχιστον να προσπαθήσουμε...

Θα ξεκινήσω τις αναρτήσεις του 2011 με ένα τραγουδάκι των Pearl Jam, που μου αρέσει τόσο το ίδιο, όσο και το βιντεοκλίπ του. Αναφέρομαι στο"Do the Evolution", το οποίο κυκλοφόρησε το 1998 στο άλμπουμ "Yield". Παλιότερα θα είχα δημοσιεύσει κάτι τέτοιο στα άλλα ιστολόγιά μου, το Music Lovers ή το Hell Fun Park, έχω αποφασίσει όμως να τα κλείσω και να αφοσιωθώ στο FalseFaith, κυρίως λόγω έλλειψης χρόνου. Απολαύστε λοιπόν την εξέλιξη του ανθρώπου, ο οποίος παρά τα τεχνολογικά του επιτεύγματα παραμένει κτηνώδης, άπληστος, καταστροφικός και αδιάφορος προς τη φύση.